donderdag 17 februari 2011

De Finale


Welkom bij deze zonovergoten uitvoering van de Boogie extreme. De najaarsklassieker op Nederlandse en Belgische bodem. We pikken de koers op als de renners de finale van de finale in gaan. Het is een mooie en zware dag geweest voor de coureurs. Ondanks dat het een echte gentlemens is geweest tot nu toe zat alles er eigenlijk wel in. De renners gingen zelfs zo ver dat ze gezamenlijk een ketting hebben gerepareerd in het begin van de wedstrijd en hebben gewacht op een stomkop die zijn bidons was vergeten. Het leek er zelfs op dat ze hun stinkende best hebben gedaan om het peloton bij elkaar te houden, we hebben ze uitgebreid zien eten, drinken en plassen op de toppen van de vele colletjes zodat de mannen met slechtere benen terug konden komen. Drie renners springen er tot nu toe in positieve zin tussenuit: Eloy ten bos, Milan de Bie en Rogier van den Eijnde. Al babbelend en geinend reden zij tot nu in de buik van de groep. Commentatoren van dienst zijn M S en M D.

“Nog een meter of 50 en draaien ze de Keutenberg op, het begint meteen met een verschroeiend steil stuk, hier moet je vaart houden om de rest van de relatief makkelijkere klim te kunnen overleven.” Begint D.

“En dan zal het wel afgelopen zijn met gezapige gedoe lijkt me zo, of willen ze gedrieën hand in hand over de finisch?” gaat S verder. “Naar rechts, schakelen, naar links en dan gaat het los. Oei een schakel fout van de Bie, die had ik eigenlijk getipt voor de overwinning!”

“Hij had al vroeg ketting pech, dat kruipt in het hoofd en in de benen. Van den Eijnde is al de hoek om en ziet het niet, die wil de koers hard maken, eindelijk! Ten Bos reed ernaast en gaat hard door, zie je wat ie doet die rat, hij roept naar voren dat ze door moeten rijden! Hahaha. Prachtig. Weg zijn alle afspraken en vriendschappelijkheden.” Gaat D enthousiast te keer.

“Van den Eijnde lijkt een klein gaatje te slaan, dit is wel echt zijn terrein dat zie je duidelijk. Wist je trouwens dat hij bij mij in de straat woont? Echt een Haarlemse mug. Die kan dit, kom op jong!” Informeert S de kijker. “Ze zijn halverwege nu, het ergste is achter de rug maar de benen zijn al drie keer onploft lijkt me zo. Met wat voor hartslag rijden ze nu?

D:“Ik denk dat het wel tegen de 200 zal lopen, en ze zijn er nog niet, de wind staat op kop bovenop en ze moeten daar nog anderhalve kilometer vals plat voordat ze rechtsaf slaan. Dat is niet makkelijk herstellen. Daar kunnen ze die Lange terugpakken. Als de Bie terugkomt. Maar daar ziet het wel naar uit, die is met man en macht aan het terugvechten en komt redelijk snel de keutenberg op.”

S:“Hij is er, nu is het zaak om tempo te gaan maken voor de haarlemmer. Ten Bos zit er toch niet ver achter, die heeft dat grote lijf knap omhoog gewerkt hoor! Van den Eijnde lijkt te wachten, krijgt de grote versnelling niet echt rond. Hij wil waarschijnlijk in het wiel gaan hangen op dit stuk. En gaat dat ook doen.”

D:“Oei, hij houdt het wiel niet. Hij moet een gaatje laten. Ten bos is ook al zo naar de klote dat ie het niet ziet. Het zou verstandiger zijn als ie even zou wachten om die laatste tien km te overleven!” vindt D.

“Zou jij met die Lange naar de Cauberg rijden?” vraagt S. verbaasd.

“In dit geval zou ik het gokken, moet je zien, hij staat bijna stil nu! Hij lijkt wel een toerist!”lacht D.

S: Hij gokt dat Bossie een terugval krijgt en dat die andere haarlemmer terugkomt om er dan samen achteraan te kunnen. Van den Eijnde heeft per slot van rekening de ketting van de Bie gerepareerd. En dan wordt het weer een heel andere finale. Kijk daar is de Bie al, die komt als een duvel uit een doosje langs die Lange. Die schrok er van, zag je dat? Hij springt er achteraan, wat nou kapot! Hij gaat er naast rijden en lijkt te vragen waar dat nou op sloeg. Hij zegt: zit ik daar te wachten rij je me zo voorbij, De Bie gebaart dat ie ‘m niet gezien had, verwonderlijk. “

D: “Dit is echt het oude wielrennen, toneelspel en blufpoker! Haha, prachtig. Maar ze lijken elkaar gevonden te hebben en zetten de achtervolging in. Bietje lijkt de motor te zijn in deze achtervolging, van den Eijnde wil wel overnemen maar dat lukt niet. De koploper komt nu snel in zicht. Jezus wat rijdt die de Bie verschrikkelijk hard! Hij duikt als een tijger op zijn prooi.”

S: “Ze zijn er, en nu? Gaan ze naar elkaar kijken? Ze hebben niets te vrezen van de rest, die zijn in geen velden of wegen te bekennen. Of gaan ze elkaar het snot voor de ogen rijden. Bossie schrikt zich de kolere van de sneltrein die ineens naast ‘m opduikt, en hij ziet ook dat mijn buurman erbij zit. De moed zakt ‘m in de schoenen zo te zien. “

“Ze rijden door, ze gunden ‘m een smerige glimlach en ze rijden door! Niks wachten! Wat een finale, wat gebeurt hier allemaal!” Jubelt D.

S: “Ze zijn nog niet van ‘m af, hij pikt zijn wagonnetje aan. Ze rijden samen naar Valkenburg zo te zien. Dat lijkt me niet slim, van den Eijnde legt ze er met twee vingers in de neus op als het op een sprintje bergop aankomt! Ze rijden kop over kop, volle bak voorruit jongens!”

D:“Daar gaat Bossie, ze rijden elkaar helemaal naar de klote. Ze reageren allebei, van den Eijnde gaat er meteen weer overheen, hopend dat de twee anderen niet meer kunnen. De dood of de gladiolen!”

S:“Alle wieler logica wordt overboord gegooid, we vliegen van het oude wielrennen naar het nieuwe. Tactiek is ver te zoeken. Als ze zo door gaan moeten ze lopend de Cauberg op.”

D: “En ze zijn weer met zijn drietjes. Nu gaat de Bie, ze kijken naar elkaar, Van den Eijnde trekt er een kruis over. Die kan leven met een overwinning van de Bie. Die kennen elkaar ook al zo lang! Met de moed der wanhoop trekt Bossie zich op gang, van den Eijnde kruipt in zijn wiel. Vlak voor de afdaling naar Valkenburg komen ze weer bij elkaar. Ze lachen naar elkaar.“

S: “Nog 1km. afdalen en dan de laatste helling. Van den Eijnde laat een gaatje in de afdaling. Die wil zeker even herstellen, de beentjes los schudden en dan vanachter hun rug, als ze naar elkaar zitten te loeren, er overheen knallen!”

D: “Nou volgens mij is hij gewoon de lichtste en gaat hij dus iets minder hard naar beneden ondanks zijn aerodynamische wielen.”

S: “Ze zijn begonnen, de Bie voorop, ten Bos een paar meter daarachter, en weer daarachter van den Eijnde die best een gat heeft. De Bie geeft alles wat ie nog heeft, Bossie houdt het net zo te zien. Van den Eijnde danst op de pedalen en komt op het steile stuk dichterbij. Gaat ie het halen?”

D: “Als ze niet stilvallen niet vrees ik voor je. Je buurman delft het onderspit vandaag. De Bie trekt grimassen en valt stil, nog 100 meter. Van den Eijnde komt toch weer wat dichter, hij rijdt er 10 meter rijdt achter! Het publiek wordt gek! Ik ga naar buiten, dit moet ik live zien! Ik hou het niet meer!”

S: “Kom op jong, maak jezelf onsterfelijk! O nee, Bossie zet aan en gaat over de Bie heen. Aaaah, het kraakt maar het lukt! Bossie wint, de Bie twee en van den Eijnde drie. Mooie finale, om door een ringetje te halen! Verrassende winaar. Kijk ‘m lachen. En terecht, zijn eerste profkoers en meteen de bloemen! Hier zal in valkenburg nog lang over nagepraat worden!”