woensdag 18 januari 2012

Hoofddoekjes

Ze draagt een hoofddoekje terwijl haar moeder er geen draagt en die dat ook helemaal niet van haar verlangd. Haar vader denkt er het zijne van, maar als Turkse familie zou het een beetje raar zijn om het haar te verbieden. Ze leeft volgens de regels van de koran. Ze is zelfverzekerd over haar geloof maar ook over haar vrouw, of beter meisje, zijn. En om eerlijk te zijn is ze één van de meest ambitieuze stagiaires die we ooit gehad hebben, en één van de brutaalste. Ze gaat rustig tot diep in de nacht uit, skinny’s,chique blouse, hoge hakken en een matchende hoofddoek. Haar zelfverzekerdheid uit zich ook in de winkel, niet bang om te bellen, niet bang om bezoekers aan te spreken. Een powermoslima dus.

Op woensdagavond zit ze in een praatgroepje. Allemaal jonge Turkse meiden praten met elkaar over het geloof, de maatschappij en alles wat daar verder bij komt kijken. Allemaal met een hoofddoek, uit overtuiging, uit vrije wil. Vanavond zou het gesprek gaan over de kracht van het geloof, vertelt ze me nog net voordat ik de trein uitstap.

De man die naast me zat loopt nu ineens naast me en gaat vervolgens tegenover me zitten in de volgende trein die mij dichter naar mijn eindbestemming moet brengen.
“we maken ons al tijden zorgen over die mannen met baarden,” zegt hij uit het niets. “Maar het ware gevaar komt uit de moslima hoek. Die ambitieuze dames hebben zich in de loop der jaren onder de dwang van het geloof uit gevochten maar ze hangen het nog wel aan. Ze zinnen op wraak.” Bazelt hij verder. “laat je niet misleiden vriend, ze gaan alle mannen wreken. Alle honderden jaren van onderdrukking zitten achter die mooie onschuldige ogen verborgen en dat gaat er snel een keer uitkomen.”

De man heeft, niet geheel toevallig vrees ik, sterk geblondeerd haar dat strak achterover gekamd zit. Ik meen een beetje Limburgs accent waar te nemen maar het kan zijn dat ik dat er zelf een beetje bij verzonnen heb. “Ik zie en hoor een gelijkenis met een ietwat irritante man uit het zuiden van het land,” probeer ik het gesprek een beetje dood te praten. Ik veins een berichtje op mijn telefoon.

“Pff die Wilders, die idioot, ”spettert hij kwaad mijn kant op. “Die slapjanus die zit alleen maar achter die baarden aan. Maar hij ziet niet wat er aan de hand is. Terwijl iedereen die gasten in de gaten houdt zijn die gekke hoofddoekjes de meest verschrikkelijke plannen aan het smeden. Denk je nu echt dat ze daar gezellig zitten te kwebbelen vanavond? Echt niet!” roept hij luid, te luid naar mijn zin. De conducteur komt ondertussen controleren of wij wel aan onze verplichtingen hebben voldaan met betrekking tot het in- dan wel uitchecken. Ik hou ‘m aan de praat. "Waar stopt deze trein zoal?" Hopend op een demonstratie van spoorwegkennis van zijn kant. “Waar moet je zijn?” Stelt hij mij teleur. Aangezien ik dat zelf wel weet houd ik het verder voor gezien met die conducteur.

“Heb je ze wel eens gezien in het park met zijn allen. Dat is gewoon combat training meneer. Ik vertel het je, die zijn zich massaal aan het voorbereiden. Zowel mentaal als fysiek. We moeten de terroristen onder die hoofddoekjes zoeken. Wat ik je brom!” beindigde hij zijn betoog. Niet geheel vrijwillig waarschijnlijk maar ik moest er toch echt uit.

In mijn droom zie ik hele hordes moslima’s met mitrailleurs door de straten rennen. Schietend op alles wat een baard heeft. Het mannenverzet gaat gekleed in een burka. Wat natuurlijk erg dom is aangezien de vrouwen die natuurlijk echt niet meer aan zullen doen.
Badend in het zweet word ik wakker. In de trein naar mijn werk komt de droom nog een paar keer langs. Rijdend langs het Westerpark stokt mijn adem. Door de mistige velden zie ik een grote groep vrouwen rennen, springen, push-ups doen en karate trappen maken. Allemaal met een hoofddoek. Zou het dan toch? Schrik ik van mezelf.
De vrouw naast mij wijst ernaar: “Leuk hè dat de Amsterdamse

moslima’s hun eigen bootcamp clubje hebben op donderdagochtend. Daar hebben ze heel hard voor moeten knokken hoor, om dat voor elkaar te krijgen.”

2 opmerkingen: